Hoog, Anne, kijk omhoog, Anne, kijk omhoog...

O, lieve mensen, ik ving het leven al zo leuk. Maar niemand die me ooit vertelde dat het steeds leuker wordt als je groter groeit. Sinds een paar weken kan ik zitten. Zonder mama, zonder papa, zonder kinderstoel, lekker helemaal zelf. Ik kan zo veel makkelijk spelen en kijken en dat zijn dingen die ik graag doe. Sinds twee dagen kruip ik ook. Nou ja, kruipen.....ik zet mezelf af en glijd zo naar achter. Nu glijd ik de kamer door en kom van alles tegen. Stoelpoten, tafelpoten, en uuuh néé geen stof op de vloer (alhoewel....).
O, wat ook nog leuk was. Op zaterdag zijn we met Ron, Angelique, Sarah en Linde naar Artis geweest. Door Amsterdam lopen, beetje kletsen en op terasjes zitten vonden mama en papa leuker dan Artis leek wel....mmmh beetje vreemd, vind ik.
En alsof het allemaal nog niet genoeg is: op zondag ben ik met mama en papa gaan fietsen. Ik mocht in de fietskar achter mama haar fiets. Zoooooo, dat ging snel! We fietsten door de polder naar oma Ans, want ze was jarig. Ik mocht mijn mooiste jurk aan, dat zie je wel op de foto.
Tot slot krijgen jullie een lekker kusje, omdat ik het leuk vind dat jullie over mij lezen! "-X-"

Als ik zelf maar mag eten.

Doperwten,


worteltjes,

gekookte kip,

en...het bordje lust ik ook!